دنیای مجازی ؛

مرا ببخش ؛
چون من
تو را در سالِ قحط یافتم
با من بمان .
، روزی خورشید میوه ی ارغوانی
خواهد داد ؛
با روزهایِ ملال آور با من بمان.

دیگران چه زود
در این باغ خفتند ؛
نپرسیدند
که درختانِ این باغ
آیا میوه می دهند ،
و صاحبِ باغ
چگونه در روزهایِ وهم
این باغ را خواهد فروخت . 

                                                                                                                (احمدرضا احمدی) 


پ.ن. تقدیم به کیا  .
بعد نوشت . به خاطرِهمه ی دلتنگی هایم .