ایهام

از پایَم در آوَردی ...!

اگه بشه ...؛

تا بمیرم ،
دوباره زنده شم ؛
جون بگیرم .
، دوباره ز ِ ن د ه شَم
                                 ... .

      

قمار

می خوام برایِ چیزی که نمی دونم چیه بجنگم ؛ ... شایدم یه چیزی از توش در بیاد .  

تکراری

اون روز که از خونمون رفتی ، خوابم برده بود ؛ خدافظی نکردیم .
ولی درِ ماشینُ که وا کردی ، از ترس از خواب پریدم .
می ترسیدم نری . ولی رفتی . از پنجره دیدم که رفتی . از خوابام حتی .
خوب شد دیدم ؛ ... خوب شد رفتی .


پ.ن. پس تو چی ؟!

تلقین

پوست کلفت شدی آ !
طاقتِ رفتن که داشتی ، هیچ ! طاقتِ بر نگشتن هم پیدا کردی ؛

<":

حالا می فهمم چه قدر سر کلاست جلف بازی در اُوردم !

بی مقدمه

 فردا رو بدونِ امروز ،
   - و امروز ُ بدونِ فردا-
                                نمی خوام !

پ.ن. حالا چی کار کنیم ؟!!

Bihind Blue Eyes

عینکم فُتوکرومیک است .
و چشمانم ، در فراسویش در نگاه آسمان آبی .

سوختن

لابه بسیار نمودم که مرو ! 
                       ... سود نداشت ؛
                                                زان که کار از نظر رحمت سلطان می رفت .


پ.ن. خدایا هنوزم باورم نمی شه که تو زودتر از من نامید شدی .

اما تو باور مکن ؛

_هرچی "است" داره تشبیه بلیغ اسنادیه ؟
: نه! خب باید تشبیه ام باشه دیگه !
_ ... ؟؟؟
: باید اون چیزی که می گه نباشه .
_ ... ؟!!!
: یه جمله ی اسنادی بگو !
_"من حالم خوب است ."
: تو واقعاً حالت خوبه ؟
_نه.
: پس تشبیهِ .
        ... نه ! وایسا ببینم ! چرا ک ُس  میگی ؟!!!

(زنگِ ادبیات ، گفت و گویِ درون میزی)

دنیای مجازی ؛

مرا ببخش ؛
چون من
تو را در سالِ قحط یافتم
با من بمان .
، روزی خورشید میوه ی ارغوانی
خواهد داد ؛
با روزهایِ ملال آور با من بمان.

دیگران چه زود
در این باغ خفتند ؛
نپرسیدند
که درختانِ این باغ
آیا میوه می دهند ،
و صاحبِ باغ
چگونه در روزهایِ وهم
این باغ را خواهد فروخت . 

                                                                                                                (احمدرضا احمدی) 


پ.ن. تقدیم به کیا  .
بعد نوشت . به خاطرِهمه ی دلتنگی هایم .

شرمنده !

اولش سخت بود و آخر نیز هم /  دل فدایِ او شد ، کان نیز هم

تازگی ها ...

تازگی ها گریه نمی کنم ؛  گریه را بالا می آورم .